نویسنده : اسوالد اشپنگلر

   ترجمه : محمد رنجبر

اسوالد اشپنگلر (29 مه 1880 - 8 مه 1936 )مورخ و فیلسوف تاریخ آلمانی بود که علایقش شامل ریاضیات، علوم و هنر و ارتباط آنها با نظریه ارگانیک تاریخ می شد. او بیشتر به خاطر اثر دو جلدی اش به نام انحطاط غرب که در سال های 1918 و 1922 منتشر شد و تاریخ جهان را پوشش می داد شناخته می شود. مدل تاریخ اشپنگلر چنین فرض می کند که فرهنگ ها و تمدن های بشری شبیه موجودیت های زیست شناختی هستند.
اسوالد اشپنگلر در بشر و تکنیک، تعدادی پیش بینی می کند که امروزه، پس از هشتاد سال که از اولین نوبت چاپ کتاب می گذرد به طور قابل توجهی محقق شده اند. اشپنگلر پیش بینی کرد که صنعتی شدن منجر به مشکلات زیست محیطی فراوانی می شود و رفته رفته گونه های بی شماری منقرض خواهند شد. او همچنین پیش بینی کرد که نیروی کار از کشورهای جهان سوم با انجام کارهای مشابه با کارگران غربی با دستمزدهای بسیار کمتر به طور فزاینده ای از کارگران غربی پیشی خواهند گرفت و بنابراین تولید صنعتی به سایر نقاط جهان مانند آسیای شرقی، هند و آمریکای جنوبی منتقل خواهد شد.
به عقیده اشپنگلر تکنولوژی نه تنها این امکان را برای انسان فراهم کرده است که نیروهای طبیعت را مهار کند بلکه او را از طبیعت و همچنین از خود بیگانه کرده است تکنولوژی مدرن اکنون به جای آنکه طبیعی و ارگانیک باشد، بر فرهنگ ما غلبه یافته و بشر پس از اینکه خود را ارباب طبیعت نامید، به برده تکنولوژی بدل شد. سرانجام اشپنگلر پیش بینی کرد که بشر غربی در نهایت از سبک زندگی مصنوعی اش خسته می شود و از تمدنی که خود پیشتر ساخته بود با تنفر فاصله می گیرد. هیچ راهی برای خروج از این معضل وجود ندارد زیرا پیشرفت بیامان تکنولوژی نمی تواند متوقف شود. فرهنگ کنونی با تکنولوژی پیشرفته غرب، محکوم به فنا است؛ بطوری که از درون آنقدر مصرف می شود که جز نابودی آینده ای نخواهد داشت. اسوالد اشپنگلر می نویسد زمانی فرا خواهد رسید که شهرها و آسمان خراش های غول پیکر ما ویران شده و درست مانند کاخ های ممفیس و بابل قدیم فراموش شده اند باید دید که آیا این آخرین و وحشتناک ترین پیشگویی اسوالد اشپنگلر نیز محقق خواهد شد یا خیر.